15 Haziran 2008 Pazar

Nasıl Ya!

Hasta mısınız, psikopat mısınız siz birader? 3 maç, yani toplam 270 dakika oynadınız. Bu 270 dakikanın ilk 250 dakikası saç-baş yoldururken, son 20 dakika bir mucize yaşattınız. Kastınız mı var akıl sağlığımıza? Nasıl bir maçtı bu? Milli takım tarihinde kaç tane vardır böyle maç? Puan bile alamadan grup sonuncusu oluruz demiştim ama çok fena yanıldım. İyi ki de yanılmışım. Nasıl oldu hiç anlamadım ama artık çeyrek finaldeyiz. Rakibimiz Hırvatistan. Almanya'yı tarumar ettiler, bizi de harcar bunlar derdim ama artık temkinliyim. Gaza geldim ve Hırvatistan'ı da yeneriz diyorum. Volkan yok, Aurelio yok, Emre Güngör yok. Servet'in kırılmadık yeri kalmadı. Tuncay 3 maçta da varlık gösteremedi. İlk maçın yıldızı Kazım'ın bu maçta eli ayağına dolaştı. Ancak bu maçla kendimize geldik ve umarım Hırvatistan maçında da, bu maçın ikinci yarısında oynadığımız gibi bir futbol oynarız. Ondan sonra istersek yenilelim. Kendimize güvenince neler yapabildiğimizi gördük.

İlk golümüzü atana kadar çok silik bir futbol oynadık ama ne olduysa 75. dakikadan sonra oldu. Arda'nın golünden sonra bir güç, bütün dengeleri değiştirdi. Çekleri kendi sahalarına hapsettik. Dünyanın en iyi kalecilerinden olan ve maç öncesi "Abi bu adama gol atılmaz" dediğim Cech, ikinci golü bize hediye etti. "Oh be, penaltılara kaldık, bakarsın yeneriz ya" diye düşünürken, uzaklardan Nihat, Cech'i bir kez daha avladı. O dakikadan sonrasını pek hatırlamıyorum ama kendimi "Dört, dört, dört" diye bağırırken buldum birden. Son dakikalarda Volkan, o çok gereksiz hareketi yapıp oyun dışı kaldı ve zaten yeterince tavan yapan heyecanı daha da artırdı. Tuncay'ı kaleci formasıyla görüp daha da eğlendim. Hakem son düdüğü çaldığında bir mucize gerçekleşmişti ve biz çeyrek finaldeydik.

Bence maçın yıldızı, 2 gol atan Nihat ve sakatlığına rağmen sahada basmadık yer bırakmayan Servet'ti. Servet, oynadığı 3 maçta da sonuna kadar mücadele etti ve takımın bu başarısında en büyük paya sahip oldu. Arda, Portekiz maçında da oynamış olsaydı, o maç belki de daha farklı sonuçlanacaktı. Turnuvadaki diğer 15 takımın teknik direktörleri maçlar boyunca sakince yerlerinde oyunu takip edip, yeri geldiğinde futbolculara taktik verirken; Fatih Terim'in neden 90 dakika boyunca bağırdığını anlayamadım. Maç boyunca ve maç sonrası yaptığı ilginç jest ve mimikler, o kendinden emin tavırlar, verdiği beyanatlar, bana pek samimi gelmiyor. Biraz daha sakin olsa, daha sevimli görüneceğini düşünüyorum.

Artık çeyrek finaldeyiz ve milli takımımızı en az bir maç daha izleyeceğiz. Yukarıda da belirttiğim gibi, umarım kendimize güveniriz ve güzel bir futbol oynarız. Tüm Türkiye'ye bu akşamki gibi heyecanlı bir 90 dakika yaşatmanız dileğiyle...

Hiç yorum yok: